ای من به وفای تو رسیده
وز تو همه نقض عهد دیده

آهو چشما چرا چو مجنون
یک‌باره شدی ز ما رمیده

هر شب ز غمت هزار طوفان
دیدیم ز رستخیز دیده

در آرزوی رخِ تو هر دم
جانی دارم به لب رسیده

بنگر که چه‌گونه شد به یک‌بار
ناگاه ز بختِ بغنویده

پیمانِ نگار ما شکسته
پیوندِ وصال ما بریده

ای کاش که بودمی به عمری
پیغام تو از کسی شنیده

بی‌چاره نزاری از تو شب‌ها
خون خورده و غصه‌ها کشیده

با این همه روز و شب نبوده‌ست
بی یادِ تو جرعهٔی چشیده