هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی از مولانا، به زیبایی‌های عشق و اشتیاق به معشوق و مشکلات راه عشق می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند روح‌الامین، طایر قدس، وادی طور و شجر استفاده کرده تا عمق احساسات و عشق الهی را نشان دهد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۲۳
لبت به خنده شیرین چو همنفس گردد
به گرد لعل تو روح‌الامین مگس گردد
عجب که ره به رفیقان برم درین شب تار
مگر دلیل رهم ناله جرس گردد
ز اشتیاق گرفتاری تو، طایر قدس
ز سدره آید و گرد سر قفس گردد
کجاست وادی طور و شجر، که آتش عشق
نه شعله‌ایست که بر گرد خار و خس گردد
دگر ز بی‌اثری‌های عشق، قدسی را
رسیده کار به جایی که بوالهوس گردد
به گرد لعل تو روح‌الامین مگس گردد
عجب که ره به رفیقان برم درین شب تار
مگر دلیل رهم ناله جرس گردد
ز اشتیاق گرفتاری تو، طایر قدس
ز سدره آید و گرد سر قفس گردد
کجاست وادی طور و شجر، که آتش عشق
نه شعله‌ایست که بر گرد خار و خس گردد
دگر ز بی‌اثری‌های عشق، قدسی را
رسیده کار به جایی که بوالهوس گردد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
