هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های غنی، به موضوعاتی مانند عشق، تقدیر، رنج، و طنزهای اجتماعی می‌پردازد. شاعر از خط و نوشته به عنوان نمادهایی برای سرنوشت و احساسات خود استفاده می‌کند و به انتقاد از جامعه و عرفان می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اشارات اجتماعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارند.

شمارهٔ ۲۴۹

..............................
..............................ون نوشته‌اند

مکتوب بوسه‌ای ز خط جام، هر زمان
دردی‌کشان به آن لب میگون نوشته‌اند

یک ره به خط جوهر تیغت نگاه کن
بنگر که سرنوشت مرا چون نوشته‌اند

صحرانورد تا شده سیلاب گریه‌ام
عرض نیاز دجله به هامون نوشته‌اند

تا عارفان تصرف میخانه کرده‌اند
طعن درون خم به فلاطون نوشته‌اند

در وادی گریختن از سنگ کودکان
از شهر، صد کنایه به مجنون نوشته‌اند

ای عافیت کناره گزین شو، که پیش ما
نام ترا ز دایره بیرون نوشته‌اند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.