هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از درد عشق، جدایی، و رنج‌های پنهان سخن می‌گوید. شاعر از دل‌سوزی، اشک‌ها، و آتش عشق یاد می‌کند و به مفاهیمی مانند ایمان، کفر، و عرفان نیز اشاره دارد. در نهایت، شعر به زیبایی و پرهیز از ظاهرگرایی می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند کفر و ایمان ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲۸۲

سینه تنگ و من هلاک زخم پنهان دگر
خون شو ای دل تا گشاید جای پیکان دگر

پر تامل می‌کند ساقی چو آمد دور ما
دور ما را ترسم اندازد به دوران دگر

آتش ما یادگارست از گلستان خلیل
در دل هر اخگرش یابی گلستان دگر

حسن اگر خواهی، مرو بیرون چو مهر از یک لباس
هر زمان بیرون مکن سر از گریبان دگر

می‌نماید بر سر کوی تو نقش هر قدم
از هجوم گریه من، چشم گریان دگر

ریزه سیماب را ماند دل صدپاره‌ام
در نثار خنجرت هر پاره را جان دگر

آنکه زاهد کرده عریانش، نه ایمان است و دین
عشق دارد در لباس کفر، ایمان دگر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.