هوش مصنوعی: این شعر به موضوعاتی مانند عشق، رنج‌های عاشقانه، صبر و انتظار، و جستجوی معنوی می‌پردازد. شاعر از دنبال کردن دل شیدا، تحمل خواری در راه عشق، و تلاش برای رسیدن به مقصود سخن می‌گوید. همچنین، اشاراتی به مفاهیم عرفانی و مذهبی مانند کعبه و زاهد دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه، همراه با استفاده از استعاره‌های پیچیده، برای درک بهتر به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۴۴۵

تا چند از پی دل شیدا رود کسی
دنبال او نکوست که تنها رود کسی

مرهم‌طلب مباش چو داغی نسوختی
دست تهی چگونه به سودا رود کسی؟

کس بی‌طلب نرفته، اگر دیر، اگر حرم
خواری کشد، نخوانده به هرجا رود کسی

گیرایی کمند تو، می‌آردش به زیر
بر بام چرخ اگر چو مسیحا رود کسی

بگشا ز رخ نقاب، که زاهد نگویم
از ره چرا به زلف چلیپا رود کسی

ای چشم ناشکیب، دمی پاس گریه دار
تا کی ز بحر، روی به صحرا رود کسی؟

شاید، به راه کعبه ز شوق قدم‌زدن
چون خار اگر در آبله پا رود کسی
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.