هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد و رنج عشق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق باعث شده است تا هویت خود را گم کند و دیگران نیز در جستجوی او ناکام بمانند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاشقانه و رنج‌های عاطفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۳

منم که خون جگر، لاله‌زار باغ من است
جراحتی که ز مرهم فزوده داغ من است

به دست عشق چنان کرده‌ام پی خود گم
که گم شود پی آن کس که در سراغ من است
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.