هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که عشق او را از دنیا و آخرت غافل کرده و قلبش از امور دنیوی و اخروی بازمانده است. او تمام این تغییرات را از زمانی می‌داند که عاشق شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۸

چون منصب عاشقی فلک داد مرا
شد دنیی و عقبی همه از یاد مرا

افتاده ز کار دو جهان است دلم
زان روز که کار با تو افتاد مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.