۲۳۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۸

چون منصب عاشقی فلک داد مرا
شد دنیی و عقبی همه از یاد مرا

افتاده ز کار دو جهان است دلم
زان روز که کار با تو افتاد مرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.