هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از درد و رنجی که در زندگی متحمل شده سخن می‌گوید و احساس تنهایی و بی‌پناهی خود را بیان می‌کند. او از آتش درون و خاری که در چشم دارد می‌نالد و خود را نه شمعی در محفل و نه گلی در چمن می‌داند، بلکه در روزگاری سخت و دشوار گرفتار شده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و حزن‌انگیز است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.
شمارهٔ ۱۰
گردون که به دیده خار افکند مرا
آتش به دل فگار افکند مرا
نی شمع به محفلی، نه گل در چمنی
بنگر به چه روزگار افکند مرا
آتش به دل فگار افکند مرا
نی شمع به محفلی، نه گل در چمنی
بنگر به چه روزگار افکند مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
