الهی ای کریمی که بخشندهٔ عطایی و ای حکیمی که پوشندهٔ خطایی و ای احدی که در ذات و صفات بی همتایی و ای خالقی که راهنمایی و ای قادری که خداییرا سزایی، بذات لایزال خود و بصفات با کمال خود و بعزت جلال خود و بعظمت جمال خود که جان ما را صفای خود ده، دل ما را هوای خود ده، چشم ما را ضیاء خود ده و ما را آن ده که آن به.

یا رب تو مرا انابتی روزی کن
شایستهٔ خویش طاعتی روزی کن

زان پیش که فارغ شوم از کار جهان
اندر دو جهان فراغتی روزی کن

«خواجه عبدالله انصاری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir