هوش مصنوعی:
نویسنده در این متن به بیان درد و حسرت دل خود میپردازد و از خداوند میخواهد که رحمت کند. او اعتراف میکند که نه آنقدر ارزشمند بوده که خداوند او را برگزیند و نه آنقدر بیارزش که به اشتباه انتخاب شده باشد، بلکه خداوند به لطف خود او را برگزیده و عیوبش را پوشانده است.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مضامین عرفانی و معنوی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است. همچنین، بیان درد و حسرت ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
مناجات شمارهٔ ۱۶۶
الهی این دل من کان حسرت است و تن من مایهٔ درد و غم خدایا نیارم گفت که اینهمه چرا بهره من، خداوندا ما نه ارزانی بودیم تا ما را بر گزیدی و نه نا ارزانی بودیم که به غلط بر گزیدی، بلکه به خود ارزانی کردی تا برگزیدی و هر عیب که میدیدی بپوشیدی.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.