هوش مصنوعی:
متن بالا بیانگر حیرت و شیدایی قلب و جان گوینده در برابر الهی است که گاه پنهان و گاه آشکار می‌شود. شاعر از استتار و تجلی خداوند پرسش می‌کند و از آرزوی روزی می‌گوید که در آن فقط خداوند باقی می‌ماند. همچنین، از وعده‌های طولانی و دیررس الهی شکوه می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری و شناختی دارد.
مناجات شمارهٔ ۱۸۵
الهی چند نهان باشی و چند پیدا ؟ که دلم حیران گشت و جان شیدا، تا کی در استتار و تجلی کیبود آن تجلی جاودانی. خداوندا چند خوانی ورانی، بگداختم در آرزوی روزی که در آن روز تو مانی، تا کی افگنی و بر گیری، این چه وعده است بدین درازی و بدین دیری.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۱۸۴
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۱۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
