هوش مصنوعی:
این متن به ستایش و توصیف خداوند می‌پردازد و ویژگی‌هایی مانند عظمت، مهربانی، قدرت، و حضور همزمان پنهان و آشکار او را برمی‌شمارد. همچنین، نویسنده به ناتوانی خود در درک کامل ذات خداوند اعتراف می‌کند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مذهبی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از زبان ادبی و کهن ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامفهوم باشد.
مناجات شمارهٔ ۲۴۵
الهی تو آنی که خود گفتی و چنانکه خود گفتی چنانی. پس عظیم شانی و بزرگ احسانی، عزیز سلطانی، دیان و مهربانی. هم نهانی و هم عیانی، دیده را نهانی و جان را عیانی. من سزای تو ندانم و تو دانی.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مناجات شمارهٔ ۲۴۴
گوهر بعدی:مناجات شمارهٔ ۲۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
