گر به جستن باف گشتی یار ما
غیر جویانی نبودی کار ما

گر شدی دیدار او دیدن به خواب
خواب جستی دیده ی بیدار ما

گر به داغش سینه زخمی بافتی
یافتی مرهم دل افگار ما

کس دوای ما و درد ما نیافت
چند می جوید طبیب آزار ما

جان و سر در حلقه ی سودای او
گر به هیچ ارزد زهی بازار ما

هر حکایت کز لب او می کنیم
بوی جان می آید از گفتار ما

بار چون بشنید گفتارت کمال
گفت مولانائی و عطار ما

«کمال خجندی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir