هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از درد فراق و غم هجران معشوق می‌نالد. او توصیف می‌کند که چگونه جهان بدون معشوق تاریک و غمگین به نظر می‌رسد و چگونه اشک‌هایش مانند لشکری از عشق هستند. شاعر همچنین به زیبایی‌های معشوق مانند خال و خط او اشاره می‌کند و از شیرینی لب‌هایش سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۰۷
بی تو مرا چشم جهان بین ترست
چهره به خون دل غمگین ترست
در نب هجر تو لب و چشم من
یک دو دم آن خشک و دمی این ترست
هیچ شبی بر سر بستر مرا
دیده نخسبید که بالین ترست
لشکری عشق نرا ز آب چشم
اسب تر و جامهئر و زین ترست
طفلی و آید ز تو شوخی ملیح
زانک ز شیرث لب شیرین ترست
هر که خجل شد به عرق تر شود
پیش رخت زان گل رنگین ترست
در صفت خال و خط او کمال
دم به دم انفاس تو مشکین ترست
چهره به خون دل غمگین ترست
در نب هجر تو لب و چشم من
یک دو دم آن خشک و دمی این ترست
هیچ شبی بر سر بستر مرا
دیده نخسبید که بالین ترست
لشکری عشق نرا ز آب چشم
اسب تر و جامهئر و زین ترست
طفلی و آید ز تو شوخی ملیح
زانک ز شیرث لب شیرین ترست
هر که خجل شد به عرق تر شود
پیش رخت زان گل رنگین ترست
در صفت خال و خط او کمال
دم به دم انفاس تو مشکین ترست
وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
