هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند عشق، فداکاری، ارزش رنج و درد در رسیدن به کمال، و دوری از ریا و سالوس در اعمال می‌پردازد. شاعر تأکید می‌کند که بدون تحمل درد و رنج، رسیدن به عزت و سعادت ممکن نیست و اعمال خالصانه بدون ریا ارزشمندتر هستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱۱۰

بیخدمت تو کس به جهان عزتی نیافت
شاهی که چاکر نو نشد حرمتی نیافت

در نامه سعادت خود دردمند عشق
بیداغ محنتی رقم دولتی نیافت

تا غم نخورد و درد نیفزود قدر مرد
تا لعل خون نکرد جگر نیمنی نیافت

دل زان لب و دهان نتوانست برد جان
بودش مجال تنگ مگر فرصتی نیافت

بی خنده تو کان نمک خوان رحمت است
جان از نعیم هر دو جهان لذتی نیافت

پشمینه پوش خرقة سالوس تا نسوخت
از جامه خانه کرمت خلعتی نیافت

چندانکه باز جست در اعمال خود کمال
مقبول تر ز ترک ریا طاعتی نیافت
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.