هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق شدید و دردناک است که عقل و دل را بی‌قرار کرده و نشانه‌های جنون دارد. شاعر از عشق به عنوان عاملی یاد می‌کند که حکمت و خرد را تحت تأثیر قرار داده و باعث سردرگمی شده است. همچنین، توصیفی از معشوق و جذابیت‌های او ارائه می‌دهد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی بیشتری داشته باشد.

شمارهٔ ۱۳۳

درد تو زمان زمان فزون است
وین سوز درون ز حد برون است

عقل از هوس تو بی قرار است
دل در طلب تو بی سکون است

با عشق نر هوشمندی ما
آثار و علامت جنون است

در دست تو دل که خوانیش قلب
خالیست سیه اگر نه خون است

تا جان ز نو بافت بر سخن دست
در دست سخن زبان زبون است

قاف قد و نون ابروانت
برتر ز تبارک است و نون است

تا از تو کمال حکمت آموخت
در حکمت عشق ذوقنون است
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.