هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، به ستایش معشوق و بیان عشق و ارادت شاعر به او می‌پردازد. معشوق در این شعر به عنوان قبله‌ی مناجات و بهترین عبادت توصیف شده است. شاعر از رازهای نهفته در دهان و میان معشوق سخن می‌گوید و وصال او را آرزوی مخلصان می‌داند. همچنین، زیبایی معشوق را برتر از همه‌ی گلها دانسته و زندگی بدون او را غیرممکن می‌خواند. در پایان، شاعر از کشته شدن به دست معشوق به عنوان یک کرامت برای عاشقان یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه‌ی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات مانند 'کشتن تو' و 'عاشقان را بی کرامات است' ممکن است نیاز به توضیح و تفسیر داشته باشند.

شمارهٔ ۱۶۸

روی تو قبله مناجات است
دیدنت احسن العبادات است

آگه از راز آن دهان و میان
عالم السر والخفیات است

مخلصان را وصال تست خیال
مخلصی باعث خیالات است

بر بساط چمن به صد رخ گل
پیش نقش رخ تو رخ مات است

تو روانی به قد به لب جانی
زندگی بی تو از محالات است

گر بنازم کشی مکن تأخیر
که ز تأخیر بیم آفات است

زنده تر شد ز کشتن تو کمال
عاشقان را بی کرامات است
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.