هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و از آتش عشق و تأثیر آن بر دل شاعر می‌نویسد. معشوق با صفاتی مانند بهشتی، زیبا و رحمت‌آمیز توصیف شده و عشق به او با آتش و دوزخ مقایسه شده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر شعری مانند آتش و دوزخ ممکن است برای کودکان نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۷۱

از کویت بفردوس اعلى دری است
نثار در تست هرجا سری است

تو رضوان نوشین لبی و شراب
ز دست تو هر قطره ای کوثری است

تو از رحمتی آبت و بند زلف
ز طاوس بر روی آیت پری است

مرو همچو بیانی از پیش چشم
درین گوشه بنشین که خوش منظری است

ز دودم بپرهیز کز سوز عشق
بهر عضو من آتش دیگری است

کجا ملک حسن تو باید شکست
که هر سر ز دل ها نرا لشکری است

عجب آتش است آتش دل کمال
که دوزخ ازین شعله خاکستری است
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.