۲۴۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۱۳

کسی که پرتو انوار لامکانی یافت
فراغت از همه آشوب این جهانی یافت

به ذرهای نخرد های و هوی سلطانان
دلی که بر در حق راه پاسبانی یافت

فروتنی کن اگر سر فرازیت باید
چو پشت خوشه خم از بهر سرگرانی یافت

نماز و طاعت پیری طریق ناکامی است
خوشا سعادت شخصی که در جوانی یافت

اگر چه همچو سکندر رسید بر ظلمات
ولی چه سود که خضر آب زندگانی یافت

بگو که گنج سخن از که بافتی تو کمال
به بمن همت برهان کیمیائی یافت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.