هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی به زیبایی‌های معشوق و درد عشق اشاره دارد. شاعر از توصیف معشوق با واژه‌هایی مانند مشک و خال سخن می‌گوید و عشق را دردی بی‌درمان می‌خواند. همچنین، به صنع خدا و ارزش‌های معنوی اشاره می‌کند و از کسانی می‌گوید که با نگاه خود، خاک را کیمیا می‌کنند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'ریختن خون عاشقان' ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۲۹۴

آنجا که وصف گیری آن دلربا کنند
از مشک اگر کنند حدیثی خطا کنند

گر کام اوست ریختن خون عاشقان
آن به که کامش از دل شیدا روا کنند

بیهوده رنج می برد از دست ما طبیب
این درد عشق نیست که آن را دوا کنند

ما را نظر به روی تو بر خط خال نیست
صاحبدلان نظارة صنع خدا کنند

بر گفته کمال فشانند زر چو آب
آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.