هوش مصنوعی: این متن عرفانی از زبان عاشقی بیان می‌شود که درد عشق را تجربه کرده و از ساقی (نماد پیر یا معشوق) درخواست می‌کند تا با نوشیدن شراب عشق، درد او را تسکین دهد. شعر به مفاهیمی مانند توبه‌شکنی عاشقانه، بی‌راهی زاهدان در مقابل راه عشق، و نیاز به درمان درد عشق اشاره دارد. همچنین، به فضای سماع و بی‌توجهی صوفیان به ظواهر دنیوی پرداخته شده است.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های شراب و عشق است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد. همچنین، برخی اصطلاحات مانند 'توبه‌شکنی' و 'شراب' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۳۳۵

با من درد کش سبو بدهید
متنی بر سرم از و بنهید

بار ساقیست ابها العشاق
توبه گر بشکنید بی گنهید

به عشق اگر دهند انصاف
زاهدان بی ره و شما به رهید

بسکه شه رخ نماید از چپ و راست
که چو فرزین نشسته پیش شهید

ای طبیان بدرد عشق حبیب
شربت تا مخالفم مدهید

مرهم جانستان دهید مرا
تا ز درد سرم چو من برهید

در سماعی که نیست شعره کمال
صوفیان هر یک از سوی بجهید
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.