هوش مصنوعی: این شعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های شاعرانه، به توصیف زیبایی‌های طبیعت و معشوق می‌پردازد. شاعر از گلبرگ‌ها، آب چشمه، خورشید و دیگر عناصر طبیعی برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند و در نهایت به ستایش هنر و کمال می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم شاعرانه و استعاره‌های عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و ترکیبات قدیمی ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.

شمارهٔ ۴۲۴

رخت گلبرگ خودرو مینماید
در او از ناز کی رو مینماید

ز خوبیها که در تست از هزاران
دهانت بکسر مو مینماید

خیال عارضت در چشم گریان
چو آب چشمه در جو مینماید

رخ خود دید گل در آب و گفتا
اگر نکنم غلط او مینماید

به روی دوست مانند ست خورشید
به چشم گرم آزان رو مینماید

چو مطرب خواند ابیات نو گویند
که این گوینده خوشگو می نماید

کمال از وصف آن به هرچه گونی
بوجهه عقل نیکو می نماید
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.