هوش مصنوعی: این متن عرفانی به مفاهیمی مانند عشق، فنا، وحدت وجود، و حقایق متافیزیکی می‌پردازد. با استفاده از استعاره‌هایی مانند آتش، آب، قطره و دریا، و آینه، به رابطه‌ی انسان با حقیقت و سفر روحانی او اشاره می‌کند. همچنین، بر مفاهیمی مانند گذر از دنیای مادی (فنا) و رسیدن به بقای الهی تأکید دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۴۶۷

عشق بر آتش بسوخت دفتر بود و نبود
اما آبت فتح قریب سر حقایق گشود

قطره به دریا رسید ابر برفت از میان
قطره به دریا رسید ابر برفت از میان

از نفخات بخور کون و مکان در گرفت
چون بهم آمیختند آتش و مجمر بعود

در پس آئینه چیست قائل این حرف کیست
کآینه با خود نداشت آنچه به طوطی نمود

هر که بدار فنا جبه هستی بسوخت
رمزه سوى الله بخواند سر اناالحق شنود

سر فنا گوش کن جام بقا نوش کن
حاجت تقریر نیست از عدم آمد وجود

جامه بده جان ستان روی مپیچ از میان
عاشق بی مابه را عین زیان است سود

وجه دو روئی نماند صورت دیباه را
باز برفت از میان واسطه تار و پود

خلق ز نقصان حال بیخبرند از کمال
کز همه بی قیل و قال گوی سعادت ربود
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.