۲۵۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۶۶

دی عزیزی بعلاالدین گفت
که ازین نکته شدستم غمناک

کانگه حافظ نبود خاک خورد
همه اعضاش چو افتد به مغاک

بنده هم یاد بگیرد قرآن
تا که در خاک نپوسد تن پاک

گفتم ای بنده مقبل تو مترس
هرگز انگشت نپوسد در خاک
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.