بسمع شیخ محمد ایا صبا برسان
که باد پیرهن صبر ما زدست تو چاک

درین جهان که بود رنج و راحتش گذران
نه دوستی است که باشی تو شاد و ما غمناک

کسی که او پی دنیا زدست داد دلی
فروخت دامن دنیا بکمترین خاشاک

گذشت مدت شش ماه و قرب سالی شد
که تحفه ای فرستادم از عقیده پاک

بدان امید که تشریف بنده بفرستی
ز بندگان خود و از کسی نداری باک

شنیده ام که هنوزت نیامدست بدست
غلامکی که سبک روح باشد و چالاک

مرا غلام به ایام زندگی باید
نه آنکه بعد وفاتم بود مجاور خاک

«کمال خجندی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir