هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از سعدی بیانگر احساسات شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از پیک عاشقان می‌خواهد پیام شوق و آرزوی ملاقات را به معشوق برساند. او از بی‌توجهی معشوق شکایت دارد و می‌گوید با وجود همه هنرها و فضیلت‌هایش، مورد قبول معشوق واقع نشده است. شاعر از گسستن رشته محبت می‌نالد اما امید به بخشش و پیوند دوباره دارد. در پایان، شاعر به هویت خود اشاره می‌کند و می‌گوید از خاک خجند است در حالی که معشوق از سمرقند است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ عاطفی و شناخت ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۹۵

بسمع معجری ای پیک عاشقان برسان
حدیث شوق ملاقات و آرزمندی

ز بعد آنکه زدی حلقه بر در و خود را
در آن جناب همایون چو حلقه افکندی

بگویش این قدر از من که ای برتبت و فضل
گذشته قدر تو از پایه هنرمندی

چه گل شکفت ازاینت که بر سبیل خلاف
درخت مهر و محبت ز بیخ برکندی

گر از تنیده یاری گسسته شد تاری
چه باشد ار بسر انگشت عفو پیوندی

مرا خود از تو چه نفع و ترا ز من چه ضرر
که من ترا بپسندم مرا تو نپسندی

بنظم و نثر گرفتم که سعدی وقتیم
نه من ز خاک خجندم تو از سمرقندی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.