۲۵۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۶

چو دیوان کمال افتد بدستت
نویس از شعر او چندانکه خواهی

خیالات غریب و لفظ و حرفش
اگر خواهی که دریایی کماهی

زهر لطفش روان مگذر چو خامه
بهر حرفی فرو رو چون سیاهی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.