هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از دوستانی شکایت می‌کند که به جای حمایت، عیوب او را می‌جویند و شعرش را بد می‌خوانند، در حالی که او خود را شاعر نمی‌داند و نمی‌فهمد چرا چنین قضاوتی می‌کنند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم انتقادی و عاطفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۶

یاران چو ورق شکسته ما می جویند
چو خامه یکی دو عیب ما می پویند

گویند بدم چو شعر هر جا که رسید
من شعر نیم بدم چرا می گویند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.