هوش مصنوعی: در این متن، شاعر با عناصر مختلف مانند تیغ، تیر، اشک و روی خود گفت‌وگو می‌کند و هر کدام پاسخ متفاوتی می‌دهند. تیغ می‌گوید سپهر (آسمان) شو، تیر می‌گوید حذر کن، اشک می‌گوید سیم شو و روی می‌گوید زر (طلا) شو.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم نمادین و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند از عمق معنایی آن بهره‌مند شوند.

شمارهٔ ۱۷

گفتم که چه شوم تیغ تو را گفت سپهر
گفتم که ز تیرت چه کنم گفت حذر

گفتم که چو اشکم بود گفت که سیم
گفتم که چو رویم چه بود گفت که زر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.