داد کز بیداد کردون وز جفای آسمان
نیست یک دم خاطری آسوده از کید جهان

راحت دنیا غم است و عشرت او ماتم است
شادیش در پی عزا باشد بهارش را خزان

سال و مه دارد خیال کشتن خرد و بزرگ
روز و شب باشد به فکر صدمه پیرو جوان

چون محمد ذاکر مظلوم دشت کربلا
دید دنیا را سراسر دار اندوه و فغان