هوش مصنوعی:
این شعر از ناامیدی و نرسیدن به هدایت و عنایت الهی سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که با وجود تلاش‌های فراوان برای درک حقایق و حکمت، تنها به نقل‌قول‌ها و روایات دست یافته و از درک عمیق محروم مانده است. همچنین، اشاره می‌کند که حتی در روز جزا نیز ممکن است حمایتی از سوی خداوند دریافت نشود و راه‌روان این مسیر به مقصود نرسیده‌اند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مضامین مانند ناامیدی و تردید در مسیر معنوی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۵۳۷
هدایه خواندی و هیچت هدایتی نرسید
عناه کشید و زآن سو عنایتی نرسید
از خوان علم که پر نقل حکمت است ترا
برون ز نقل حدیث و روایتی نرسید
به گوش نهادی شبه نزول و همین
ز لحن غیب بگوش تو آبتی نرسید
ترا چه سود بروز جزا و قابه و جزو
چو از وقابة عفوش حمایتی نرسید
ندیده دیده بینا بابت این راه
به هر مکاشفه تا در نهایتی نرسید
از سالکان خبری بافتم بغابت راست
که یک رونده درین ره بغایتی نرسید
از آن دهان که «ذو العلم» لفظ اوست کمال
بگوش حرف شنو جز حکایتی نرسید
عناه کشید و زآن سو عنایتی نرسید
از خوان علم که پر نقل حکمت است ترا
برون ز نقل حدیث و روایتی نرسید
به گوش نهادی شبه نزول و همین
ز لحن غیب بگوش تو آبتی نرسید
ترا چه سود بروز جزا و قابه و جزو
چو از وقابة عفوش حمایتی نرسید
ندیده دیده بینا بابت این راه
به هر مکاشفه تا در نهایتی نرسید
از سالکان خبری بافتم بغابت راست
که یک رونده درین ره بغایتی نرسید
از آن دهان که «ذو العلم» لفظ اوست کمال
بگوش حرف شنو جز حکایتی نرسید
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
