هوش مصنوعی:
این متن عاشقانه و عرفانی، ستایشی از معشوق و عشق به اوست. در آن از مفاهیمی مانند وحدت، اسرار عشق، زهد و رهایی از تعلقات دنیوی سخن گفته شده است. شاعر از عشق به معشوق به عنوان حقیقتی جاودانه یاد می‌کند که حتی در روز الست (پیمان نخستین) راز آن فاش شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'جام باده' و 'میخانه' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۵۹۶
ای خاک آستان تو شاهان سر فراز
در هر دو کون عشق تو محمود و مازیار
باشد جمال روی تو خورشید جانفروز
پروانه جمال تو شمع جهانگداز
در دفتر ازل رقم وحدت ثبوت
مبتنی بر دامن ابد علم دولتت طراز
اسرار عشق را هم از آن روز محرم است
که در روز الست آنکه به عشق تو گفت راز
ای دل ز کوی زهد برون شد که کس ندید
تسبیح و جام باده و میخانه و نماز
در راه پیل بند خیالت پیاده نیست
مرغ دلی که هست در این بقعه شاهباز
خلوت نشین گوشه اخلاص شو از آنک
عشاق راست گوشه خلوت ره مجاز
مشنو کمال اگر چه مجازیست عشق تو
زیرا که عاقبت به حقیقت کشد مجاز
در هر دو کون عشق تو محمود و مازیار
باشد جمال روی تو خورشید جانفروز
پروانه جمال تو شمع جهانگداز
در دفتر ازل رقم وحدت ثبوت
مبتنی بر دامن ابد علم دولتت طراز
اسرار عشق را هم از آن روز محرم است
که در روز الست آنکه به عشق تو گفت راز
ای دل ز کوی زهد برون شد که کس ندید
تسبیح و جام باده و میخانه و نماز
در راه پیل بند خیالت پیاده نیست
مرغ دلی که هست در این بقعه شاهباز
خلوت نشین گوشه اخلاص شو از آنک
عشاق راست گوشه خلوت ره مجاز
مشنو کمال اگر چه مجازیست عشق تو
زیرا که عاقبت به حقیقت کشد مجاز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
