هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، از زبان عاشقی محنت‌زده و شوریده‌حال بیان می‌شود که از معشوق خود می‌خواهد با او به نزاع و جنگ نپردازد. شاعر با استفاده از تصاویری مانند زلف‌های پیچیده و باد صبا، دل‌شکستگی و آلام عاشق را به تصویر می‌کشد و از معشوق می‌خواهد که با وجود ناملایمات، او را بیشتر نیازارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'کشتن یاری' و 'جنگ' ممکن است برای سنین پایین نامناسب تلقی شود.

شمارهٔ ۵۹۷

با چشم خوش ای شوخ مرا جنگ مینداز
محنت زده را به بلا جنگ مینداز

در دست صبا سلسله زلف میفکن
شوریده دلان را به صبا جنگ مینداز

شب بر در تو بوده ام این راز نهان دار
آن حاسة سگ را به گدا جنگ مینداز

گفتی بر باران بردمه کشتن یاری
نا آمده در مجلس ما جنگ مینداز

یک ناوک دیگر بزن و راست رسانتر
با جان دل مجروع مرا جنگ مینداز

در دست کمال آن سر زلف افکن وشو صلح
خود را بمن بیسر و پا جنگ مینداز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.