هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از زیبایی‌های معشوق و احساسات خود سخن می‌گوید. او از توصیف‌های مختلف مانند گل سیراب، لب شکرناب، زلف کمندافکن، و چهره و اشک معشوق استفاده می‌کند تا عشق و شیفتگی خود را بیان کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۷۳۸
رویت گل سیراب نگوئیم چه گوئیم
آن لب شکر ناب نگوئیم چه گوئیم
آن زلف کمند افکن و رخسار و جنین را
دزد و شب مهتاب نگوئیم چه گوئیم
تفسیر دو ابروی تو کان سورة نونست
پیوسته به محراب نگوئیم چه گویم
دیدیم شبی زلف تو در فقه و بیداد
تعبیر چنین خواب نگوئیم چه گوئیم
چوگان سر زلف ترا شد دل ما گوی
این که به احباب نگوئیم چه گوئیم
این چهره و این اشک روان را به دویدن
لوح زر و سیماب نگوئیم چه گوئیم
چون نمد کمال از غزل آن صورت زیباست
شعر نر چون آب نگوئیم چه گوئیم
آن لب شکر ناب نگوئیم چه گوئیم
آن زلف کمند افکن و رخسار و جنین را
دزد و شب مهتاب نگوئیم چه گوئیم
تفسیر دو ابروی تو کان سورة نونست
پیوسته به محراب نگوئیم چه گویم
دیدیم شبی زلف تو در فقه و بیداد
تعبیر چنین خواب نگوئیم چه گوئیم
چوگان سر زلف ترا شد دل ما گوی
این که به احباب نگوئیم چه گوئیم
این چهره و این اشک روان را به دویدن
لوح زر و سیماب نگوئیم چه گوئیم
چون نمد کمال از غزل آن صورت زیباست
شعر نر چون آب نگوئیم چه گوئیم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
