هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از زیبایی‌های بهشتی و معشوق سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند حور چشم سیاه، نرگس، و نقش دهن معشوق، احساسات عمیق عاشقانه و عرفانی خود را بیان می‌کند. همچنین، اشتیاق و فداکاری عاشق در برابر معشوق به‌صورت نمادین توصیف شده است.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۷۵۲

صحبت بار بهشتی ست پر از ناز و نعیم
ای خوش آندم که بما آید از آن روضه نسیم

حور چشم سیهش خواند به از نرگس و گفت
نتوان خواند ازین به که سوادیست سقیم

نیست خاک در او خالی از آمد شد اشک
رونهاد سایل افتاده بدرگاه کریم

میکنم بام و در دیده بخون مژه نقش
تا شوی ار پی نظاره در آن گوشه مقیم

یک دلی دارم و خواهد ز من آن غمزه و خال
تیغ هندیست چو در پیش تو سازش به دو نیم

دیده نقش دهنت دل به رخت فال گشاد
بی ملامت کشد از عشق تو چون آبد میم

بر قدمهای تو خواهد که زند بوسه کمال
باز بنما قدمی خاصه به مشتاق قدیم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.