هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه بیانگر عشق عمیق، وفاداری و فداکاری است. شاعر از درد جدایی می‌نالد و با دلی پاک و صادق، خود را وقف معشوق می‌کند. او خود را همچون بلبلی در گلشن دنیا می‌داند که با شادی و عشق می‌خواند و به عهد خود پایبند است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عارفانه عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و اصطلاحات شعری دارد.

شمارهٔ ۷۸۶

ما لبت را نمک، شوان ملاحت خوانیم
خال مشکین ترا دانه دلها دانیم

در وفاداری و دلدادگی و جانبازی
آنچه گویند در این باره دو صد چندانیم

از جدائی همه دم هست شکایت ما را
بینی ار با دل پردرد چوئی نالائیم

با دلی پاکز آلایش و با صدق و صفا
جان به کف بهر نثار قدم جانانیم

ساکن کوی نگاریم چو معنا در لفظ
گر به ظاهر نگری بی سر و بی سامائیم

رمز توفیق در این است که در گلشن دهر
همچو بلبل به توانیم و پر گل خندانیم

پای بندیم به عهد خود و بر وجه کمال
با دل و جان و تن و عاطفه هم پیمائیم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۸۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.