هوش مصنوعی: این متن شعری است که درد و رنج عاشقان سوخته را بیان می‌کند. شاعر از غم و عشقی سخن می‌گوید که جان و خانه‌ی عاشقان را سوزانده و آن‌ها را در آتش درد و اندوه رها کرده است. همچنین، اشاره‌ای به رازهای نهفته در دل سوختگان و ناآگاهی دیگران از این رنج‌ها دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، لحن غمگین و استفاده از استعاره‌های پیچیده، مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۸۲۳

ای غمت فوت جان سوختگان
داغ عشقت نشان سوختگان

کرده عشقت هزار سینه کباب
بنا شده میزبان سوختگان

در دل و جان ما زدی آتش
سوختی خان و مان سوختگان

پیش آتش کباب گریه کند
بر دل خونچکان سوختگان

آتش جان ماه دلا نکشی
نکنی خام نان سوختگان

آگه از راز شمع پروانه است
تو چه دانی زبان سوختگان

چشم بد را سپند سوز کمال
گر بیفتی میان سوختگان
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.