هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که در آن شاعر از دیدن معشوق و جمال او سخن می‌گوید. او از فرشته‌ای یاد می‌کند که حتی اگر گناه کند، عمل بنده را پاک می‌کند. همچنین، شاعر به ریا و تظاهر در میان اهل ذکر اشاره می‌کند و از هیاهوی بی‌معنای آنان انتقاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد. همچنین، برخی از اشارات انتزاعی و نمادین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۹۳۲

برهگذار قد بار دیدم از ناگاه
کدام قد الفی بود در میانه راه

کدام الف که ز لطفش الف ندارد هیچ
به طبع راست ازین حرف شده کسی آگاه

نظارة به تماشاگهی نمی بینیم
به از جمال تو چندانکه می کنیم نگاه

فرشته شوق رخت گر گنه نویسد و جرم
صحیفة عمل بنده بر بود ز گناه

خط تا شده موران مرید از آن بسته
میانه به خدمت و پوشیده نیز جامه سیاه

به رقص بند نبای تو گر گشاده شود
ز اهل خرقه برآید هزار ناله و آه

کمال اهل ریا را بگو به حلقه ذکر
چه عربده است و غلو لااله الا الله
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.