هوش مصنوعی: این شعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و توصیفی شاعرانه از جمال و هنرهای او ارائه می‌دهد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا مانند گل، ماه، و گوهرها، زیبایی چهره، موها، ابروها، و لب‌های معشوق را ستایش می‌کند و تأثیر فریبنده‌ی او بر دیگران را بیان می‌دارد.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و زیبایی‌شناختی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی پیچیده‌تر، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۹۵۶

باز خود را چو گل تازه بر آراسته ای
باغ رخسار بگلهای نر آراسته ای

خلق بر یکدگر افتاده ز نظاره تو
که دو رخ خوبتر از یکدگر آراسته ای

ابروی شوخ که با ماه نوش سر بسر است
بسر زلف سیه سر بسر آراسته ای

شوخی و فتنه گر و سنگدل و عهد شکن
چشم بد دور بچندین هنر آراسته ای

با وجود لب تو نیست بسائی محتاج
مجلس ما که بنقل و شکر آراسته ای

هست مهمان نور آن به مگر ای دل که ز اشک
خانه دیده بلعل و گهر آراستهای

روی آراسته بنمای خصوصة به کمال
که تو خاص از پی اهل نظر آراسته ای
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.