هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، بیانگر عشق و ارادت شاعر به معشوق است. شاعر از شیرینی گفتار معشوق، آرزوی فداکاری در راه او، وصف زیبایی‌هایش، و ذوق بندگی سخن می‌گوید. همچنین، از ناچیز شمردن خود در برابر معشوق و آرزوی دیدار او می‌نویسد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی کلاسیک، فهم آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۸

بشنو حدیث یار ما از ما نه از اغیار ما
شرح لب او می دهد شیرینی گفتار ما

دانی چه داریم آرزو سرهای ما در پای او
افتاده بر خاک درش دراعه و دستار ما

با سرو گوید قامتش هستی همین بالا و بس
کو روی و موی نازنین کو شیوه و رفتار ما

هر یک زما در انجمن لافی ز مردی می زند
بنمای زلف پر شکن تا بشکند پندار ما

گر یک نفس از بندگی یابیم ذوق زندگی
تاحشر شکری می کنیم از بخت برخوردار ما

گر چشم مستت را هوس باشد حریفی خوش نفس
زحمت مکش هم جنس او این دل بیمار ما

باری دگرگویی مکن از آب خالی دیده را
بی شست و شویی کی شود شایسته دیدار ما
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.