هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن زیبایی معشوق و تأثیرات آن بر عاشقان و طبیعت توصیف شده است. شاعر از عناصری مانند گل، باد صبا، زلف معشوق، و چشم مست او برای بیان احساسات عمیق و حالات عاشقانه استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم به درک ادبی و عاطفی بالاتری نیاز دارند.

شمارهٔ ۵۵

روی زیبا چون تماشا را به گلزار آورد
شاخ گل را شرم بادا گر گلی بار آورد

گر صبا از زلف او بویی به سوی چین برد
مشک را در نسافه آهو به ز نهار آورد

کار بوی زلف او دارد که هنگام صبوح
عاشقان را بی سماع و باده در کار آورد

اگر بیفشاند سر زلف پریشان صبحگاه
باد پیش عاشقان عنبر به خروار آورد

ور نگارد صورتش نقاش در بتخانه یی
هربتی نزدیک رویش سجده صد بار آورد

سوی زلفش می فرستادم صبا را تا مگر
پیش ما پیغامی از دلهای افگار آورد

نی خیال است این باگر بگذرد بر زلف او
حلقه زلفش صبا را هم گرفتار آورد

چشم مستش تاکند بنیاد عقل و دین خراب
زاهدان را مست ولا یعقل به بازار آورد

گر همام از چشم مستش بی خبر گردد رو است
چشم مستش بیخودی در عقل هشیار آورد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.