هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق و شیفتگی شاعر به معشوق است. شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و تأثیر عمیق عشق را بر زندگی خود توصیف می‌کند. او عقل و حکمت را در برابر عشق بی‌ارزش می‌داند و معتقد است که عشق واقعی فراتر از منطق و استدلال است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیهات به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارند.

شمارهٔ ۱۲۶

زهی مقبل که شد پیش تو مقبول
بود دایم به سودای تو مشغول

اگر از رویت نیابد عقل نوری
ز بینایی شود جاوید معزول

مثال روی تو با دیدۀ ما
مثال آفتاب و چشم معلول

حیات جاودانی آن کسی یافت
که شده از تیر مژگان تو مقتول

چه حاصل اهل حکمت را از تحصیل
چو غیر از گفت و گویی نیست محصول

گر از عشقت کنم شکلی تصور
نه جنس وفصل ونه موضوع ومحمول

همام از عشق گوید داستان ها
که با معشوق نتوان گفت معقول
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.