هوش مصنوعی:
شاعر در این متن به عشق و علاقه‌ی عمیق خود به معشوق اشاره می‌کند و بیان می‌کند که ذکر معشوق، نفس‌هایش را عطرآگین می‌کند. او دل، دیده و جان خود را به معشوق پیوند زده و آرزو می‌کند که دهانش به سخنان دیگر آلوده نشود. شاعر از شنوایی معشوق ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید که نام و پیغام معشوق برایش بسیار شیرین است و به دیگران و حتی خودش پروایی ندارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و مناسب سنین بالاتر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای گروه سنی پایین‌تر قابل فهم نباشد.
شمارهٔ ۱۴۳
عنبرین است به ذکر تو نفسها که زنم
با تو پیوند دل و دیده و جان می بینم
به حدیث دگر آلوده مبادا دهنم
شنوایی چه کنم گر نبود این سخنم
نام و پیغام تو خوش میگذرد بر گوشم
که نه پرواست به اغیار نه با خویشتنم
با تو پیوند دل و دیده و جان می بینم
به حدیث دگر آلوده مبادا دهنم
شنوایی چه کنم گر نبود این سخنم
نام و پیغام تو خوش میگذرد بر گوشم
که نه پرواست به اغیار نه با خویشتنم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
