ای آرزوی چشمم رویت به خواب دیدن
دوری نمی تواند پیوند ما بریدن

ترسم که جان شیرین هجران به لب رساند
تا وقت آن که باشد ما را به هم رسیدن

موقوف التفاتم تا کی رسد اجازت
از دوست بک اشارت از ما به سر دویدن

تا روح بر نیاید جهدی همی نمایم
مشتاق را نشاید یک لحظه آرمیدن

چشمی که دیده باشد آن شکل و آن شمایل
بی او ملول باشد از روی خوب دیدن

ما را به نیم جانی وصلت کجا فروشند
ارزان بود به صد جان گر می توان خریدن

غیرت همی نماید بر گوش دیده من
کز دور می تواند پیغام تو شنیدن

حیران شده است عقلم در صنع پادشاهی
کز خاک می تواند خورشید آفریدن

باشد همام شب ها در آرزوی خوابی
وقتی مگر خیالت در بر توان کشیدن

«همام تبریزی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir