هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از زبان شاعری است که از باد صبا می‌خواهد اخباری از معشوقش را به او برساند. شاعر از باد می‌خواهد که از زیبایی‌های معشوق، مانند زلف‌های گره‌دار و چشمان فریبنده‌اش بگوید و همچنین وعده‌های دیدار را به او یادآوری کند. شاعر با اشتیاق فراوان از باد می‌خواهد که بارها و بارها از معشوق بگوید و حتی به دیگر عناصر طبیعت مانند گل و سرو نیز از زیبایی‌های معشوق سخن بگوید تا آن‌ها نیز تحت تأثیر قرار گیرند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۷۵

ای صبا آنچه شنیدی ز لب یار بگو
عاشقان محرم راز ند نه اغیار بگو

هم تو داری خبر از زلف گره بر گرهش
پیش ما قصه دل های گرفتار بگو

شرح غارتگری زلف دلاویز بکن
وصف خونریزی آن نرگس عیار بگو

همه از فتنه و آشوب نخواهم پر سید
نکته یی زان لب شیرین شکر بار بگو

گوش را چون که ز پیغام نصیبی دادی
کی بود چشم مرا وعدهٔ دیدار بگو

چون حکایت کنی از دوست من از غایت شوق
با تو صد بار بگویم که دگر بار بگو

تا که از شرم گل از غنچه نباید بیرون
صفت روی دلارام به گلزار بگو

تا دگر سرو ننازد به خرامیدن خویش
سخنی با وی ازان قامت و رفتار بگو

ای صبا بنده نوازی کن و احوال همام
وقت فرصت همه در بندگی بار بگو
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.