هوش مصنوعی:
این متن شامل نصایح و حکمت‌هایی است که بر اساس طبیعت و رفتار موجودات بیان شده‌اند. از جمله این که هر موجودی را باید به اندازه توانایی‌هایش بار کرد و به ضعیفان ستم نکرد. همچنین، متن به اهمیت رشد طبیعی و خودجوشی اشاره می‌کند و این که هر موجودی در زمان مناسب به بلوغ می‌رسد. در بخش دیگری از متن، به قدرت کلام و تأثیر آن بر روح و روان انسان اشاره شده و این که کلام می‌تواند دیو را خاموش کند و گوش را هوشیار سازد. در نهایت، متن به تفاوت بین صورت و معنی رفعت اشاره می‌کند و این که معنی رفعت برای روح و روان است، نه برای جسم.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که برای درک کامل آن‌ها نیاز به تجربه و بلوغ فکری وجود دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند این مفاهیم را درک کرده و از آن‌ها بهره‌مند شوند.
بخش ۲۷ - مکر کردن مریدان کی خلوت را بشکن
جُمله گفتند ای حکیمِ رَخْنه جو
این فَریب و این جَفا با ما مگو
چارْپا را قَدْرِ طاقت بار نِهْ
بر ضَعیفانْ قَدْرِ قُوَّت کار نِهْ
دانۀ هر مُرغْ اندازه‌یْ وِیْ است
طُعْمۀ هر مُرغْ اَنْجیری کِی است؟
طِفْل را گَر نان دَهی بر جایِ شیر
طِفْلِ مِسْکین را از آن نانْ مُرده گیر
چون که دَندان‌ها بَرآرَد بعد ازان
هم به خود گردد دِلَش جویایِ نان
مُرغِ پَر نارُسته چون پَرّان شود
لُقمۀ هر گُربۀ دَرّان شود
چون بَرآرَد پَر، بِپَرَّد او به خَود
بی‌تَکَلُّف، بی‌صَفیرِ نیک و بَد
دیو را نُطْقِ تو خامُش می‌کُند
گوشِ ما را گفتِ تو هُش می‌کُند
گوشِ ما هوش است، چون گویا تویی
خُشکِ ما بَحْر است، چون دریا تویی
با تو ما را خاکْ بهتر از فَلَک
ای سِماک از تو مُنَوَّر تا سَمَک
بی‌تو ما را بر فَلَک تاریکی است
با تو ای ماه این فَلَک باری کی است؟
صورتِ رَفْعَت بُوَد اَفْلاک را
معنیِ رَفْعَت رَوانِ پاک را
صورتِ رَفْعَت برایِ جسم‌هاست
جسم‌ها در پیشِ معنی اِسْم‌هاست
این فَریب و این جَفا با ما مگو
چارْپا را قَدْرِ طاقت بار نِهْ
بر ضَعیفانْ قَدْرِ قُوَّت کار نِهْ
دانۀ هر مُرغْ اندازه‌یْ وِیْ است
طُعْمۀ هر مُرغْ اَنْجیری کِی است؟
طِفْل را گَر نان دَهی بر جایِ شیر
طِفْلِ مِسْکین را از آن نانْ مُرده گیر
چون که دَندان‌ها بَرآرَد بعد ازان
هم به خود گردد دِلَش جویایِ نان
مُرغِ پَر نارُسته چون پَرّان شود
لُقمۀ هر گُربۀ دَرّان شود
چون بَرآرَد پَر، بِپَرَّد او به خَود
بی‌تَکَلُّف، بی‌صَفیرِ نیک و بَد
دیو را نُطْقِ تو خامُش می‌کُند
گوشِ ما را گفتِ تو هُش می‌کُند
گوشِ ما هوش است، چون گویا تویی
خُشکِ ما بَحْر است، چون دریا تویی
با تو ما را خاکْ بهتر از فَلَک
ای سِماک از تو مُنَوَّر تا سَمَک
بی‌تو ما را بر فَلَک تاریکی است
با تو ای ماه این فَلَک باری کی است؟
صورتِ رَفْعَت بُوَد اَفْلاک را
معنیِ رَفْعَت رَوانِ پاک را
صورتِ رَفْعَت برایِ جسم‌هاست
جسم‌ها در پیشِ معنی اِسْم‌هاست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۲۶ - دفع گفتن وزیر مریدان را
گوهر بعدی:بخش ۲۸ - جواب گفتن وزیر کی خلوت را نمی‌شکنم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
