بود در اِنْجیلْ نامِ مُصْطفی
آن سَرِ پیغامبرانْ بَحرِ صَفا

بود ذِکْرِ حِلْیه‌ها و شَکلِ او
بود ذِکْرِ غَزْو و صَوْم و اَکْلِ او

طایفه‌یْ نصرانیان بَهرِ ثَواب
چون رَسیدَندی بِدان نام و خِطاب

بوسه دادَندی بر آن نامِ شَریف
رو نَهادندی بر آن وَصْفِ لَطیف

اَنْدَرین فِتْنه که گفتیم، آن گروه
ایمِن از فِتْنه بُدند و از شکوه

ایمِن از شَرِّ امیران و وزیر
در پَناهِ نامِ اَحْمَد مُسْتَجیر

نَسلِ ایشان نیز هم بسیار شُد
نورِ اَحمَد ناصِر آمد، یار شُد

وان گروهِ دیگر از نَصرانیان
نام اَحمَد داشتندی مُسْتَهان

مُسْتَهان و خوار گشتند از فِتَن
از وزیرِ شومْ رایِ شومْ فَن

هم مُخَبَّط دینَشان و حُکْمَشان
از پِیِ طومارهایِ کَژْ بَیان

نامِ اَحمَد این چُنین یاری کُند
تا که نورش چون نِگَهداری کُند؟

نامِ اَحمَد چون حِصاری شُد حَصین
تا چه باشد ذاتِ آن روحُ الَاْمین؟

«مولوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir