هوش مصنوعی: متن درباره اهمیت نماز و عواقب از دست دادن وقت نماز است. شاعر بیان می‌کند که نماز باعث روشنایی زندگی می‌شود و از دست دادن آن، دنیا را تاریک می‌کند. همچنین، اشاره می‌کند که عبادت و طاعت، لذت‌بخش است و درد و غم را از بین می‌برد.
رده سنی: 14+ متن دارای مفاهیم عمیق مذهبی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

بخش ۷۳ - راست گفتن ابلیس ضمیر خود را به معاویه

از بُنِ دندان بِگُفتَش بَهرِ آن
کَردمَت بیدار، می‌دان ای فُلان

تا رَسی اَنْدَر جَماعَت در نماز
از پِیِ پیغامبرِ دولت‌فَراز

گَر نماز از وَقت رفتی مَر تو را
این جهانْ تاریک گشتی، بی‌ضیا

از غَبین و دَرد رَفتی اشک‌ها
از دو چَشمِ تو مِثالِ مَشک‌ها

ذوق دارد هر کسی در طاعَتی
لاجَرَم نَشْکیبَد از وِیْ ساعتی

آن غَبین و دَردْ بودی صد نماز
کو نماز و کو فروغِ آن نیاز؟
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۷۲ - به اقرار آوردن معاویه ابلیس را
گوهر بعدی:بخش ۷۴ - فضیلت حسرت خوردن آن مخلص بر فوت نماز جماعت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.