۱۶۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵

جان و دل غفلت زده باری شده ما را
این خواب گران، سنگ مزاری شده ما را

تا قدر جفای تو ندانی که ندانیم
هر زخم، لب شکرگزاری شده ما را

ما از دل صد پاره چه فیضی که نبردیم!
درگنج قفس، باغ و بهاری شده ما را

آسایش ما در غم آن موی میان است
کز محنت ایام کناری شده ما را

در دهر حزین ، از نی کلکت به نواییم
امروز درین غمکده یاری شده ما را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.