هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به موضوعاتی مانند عشق، رهایی، گریز از محدودیت‌ها، و تنهایی می‌پردازد. شاعر از مفاهیمی مانند شراب، عقل، عشق، و طبیعت برای بیان احساسات عمیق خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها مانند شراب و عشق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نیاز به توضیح داشته باشد.

شمارهٔ ۲۳۶

زاهد از ساغر شراب گریخت
شب پر، از نور آفتاب گریخت

مرد میدان عشق، عقل نشد
صعوه از صولت عقاب گریخت

تاب قید جنون نداشت، خرد
نامقیّد ز احتساب گریخت

وحشت آرد سرای ویرانه
دلم از سینهٔ خراب گریخت

شمع نبود حریف خلوت ما
زین شب تیره ماهتاب گریخت

از دل و دیدهٔ خراب مپرس
بی تو آرام رفت و خواب گریخت

شب هجران رسید چون به سرم
به شتاب از سرم، شباب گریخت

صبر تاب نگاه تلخ نداشت
ناجوانمرد، از عتاب گریخت

آتشین روی من نقاب گشود
صدف دیده ام در آب گریخت

بوالهوس دور خط کرانه گرفت
عامل دزد از حساب گریخت

خامه دمساز ساز عشق نشد
زخمه از تار این رباب گریخت

دود آهم علم حزین افراشت
آفتاب سبک رکاب گریخت
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.